پروژه و زندگینامه بی اف اسکینر
جعبه اسکینر
تولد و فوت
- تولد: ۲۰ مارس ۱۹۰۴
- وفات: ۱۸ اوت ۱۹۹۰
زندگینامه
اسکینر در شهر کوچک سوسکوهانا واقع در ایالت پنسیلوانیا متولد شد. پدرش حقوقدان و مادرش، خانه دار بود و او با یک برادری بزرگ شد که دو سال از او کوچک‌تر بود. او بعدها کودکی خود را در پنسیلوانیا «گرم و پایدار» توصیف کرد. به‌عنوان یک پسر، او از ساختن و اختراع چیزها لذت می برد؛ مهارتی که بعداً در آزمایش‌های روان‌شناختی خود به کار برد. برادر کوچک‌تر او ادوارد در سن ۱۶ سالگی به دلیل خونریزی مغزی درگذشت.
در دوران دبیرستان، اسکینر بر اساس مطالعه گسترده خود از آثار فرانسیس بیکن به استدلال علمی علاقه مند شد. او در سال ۱۹۲۶ لیسانس ادبیات انگلیسی را از دانشگاه همیلتون دریافت کرد.
او پس از کسب مدرک کارشناسی خود تصمیم گرفت نویسنده شود، دورهای از زندگی او که بعداً آن را «سال تاریک» نامید. در این مدت او تنها چند مقاله کوتاه برای روزنامه‌ها نوشت و با وجود دریافت برخی تأییدها از سوی شاعر مشهور رابرت فراست، به‌سرعت از استعداد ادبی خود سرخورده شد.
در حین کار به‌عنوان فروشنده در یک کتاب‌فروشی، اسکینر آثار پاولف و واتسون را مطالعه کرد که نقطه عطفی در زندگی و دنیای حرفه‌ای او شد. با الهام از این آثار، اسکینر تصمیم گرفت حرفه خود به عنوان رماننویس را کنار بگذارد و در دانشگاه هاروارد به تحصیل روانشناسی پرداخت.
اسکینر پس از دریافت درجه دکترای خود از دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۳۱ به لطف یک بورسیه تحصیلی به مدت ۵ سال دیگر در دانشگاه به فعالیت خود ادامه داد. در این دوره زمانی، او تحقیقات خود را در مورد رفتار کنشگر و شرطی سازی کنشگر ادامه داد. در سال ۱۹۳۶ با ایوان بلو ازدواج کرد و این زوج صاحب دو دختر به نام‌های جولی و دبورا شدند.
اختراعات
در زمان اقامت در دانشگاه هاروارد، اسکینر به مطالعه رفتار انسان به روشی عینی و علمی علاقه مند شد. او آنچه را به‌عنوان دستگاه شرطی سازی کنشگر از آن یاد می کرد، توسعه داد که بعداً به‌عنوان «جعبه اسکینر» معروف شد. دستگاه محفظه ای بود که دارای اهرم یا دکمه‌ای بود. حیوان می توانست به‌منظور دریافت غذا، آب یا نوعی تقویت کننده دیگر آن‌ها را فشار دهد.
در هاروارد بود که او ثبت‌کننده تراکمی را نیز ابداع کرد، دستگاهی که پاسخ‌ها را به‌صورت یک خط شیبدار ثبت می کرد. از طریق مشاهده شیب خط که نشان‌دهنده نرخ پاسخ بود، اسکینر توانست ببیند که نرخ پاسخ حیوان به آنچه بعد از فشار دادن حیوان اتفاق می‌افتد بستگی دارد؛ یعنی نرخ پاسخ بالا به دنبال پاداش ارائه می‌شد درحالی‌که نرخ پاسخ پایینتر به دنبال عدم ارائه پاداش. این دستگاه همچنین به اسکینر اجازه داد تا ببیند برنامه تقویتی که مورداستفاده قرار می‌گیرد نیز بر نرخ پاسخ تأثیر می گذارد.
او با استفاده از این وسیله دریافت که رفتار به محرک پیشایند وابسته نیست، همان‌طور که واتسون و پاولف مدعی بودند. در عوض، اسکینر متوجه شد که رفتارها به آنچه بعد از پاسخ اتفاق می افتد بستگی دارد. اسکینر این رفتار را رفتار کنشگر نامید.
پروژه کبوتر
اسکینر پس از ازدواج در دانشگاه مینه سوتا موقعیت تدریس به دست آورد. در حین تدریس در دانشگاه مینه سوتا و در اوج جنگ جهانی دوم، اسکینر برای کمک به تلاش‌های جنگ علاقه مند شد. او بودجه ای را برای پروژه اش دریافت کرد که شامل تربیت کبوترها برای هدایت بمب‌ها بود زیرا در آن زمان سیستم هدایت موشکی وجود نداشت.
در «پروژه کبوتر»، همان‌طور که گفته می‌شود، کبوترها در دماغه مخروطی شکل نوک موشک قرار می گرفتند و آموزش داده شده بودند که به یک هدف نوک بزنند که این کار موشک را به سمت هدف موردنظر هدایت کند. اگرچه اسکینر موفقیت قابل‌توجهی در کار با کبوترها به دست آورد ولی این پروژه هرگز به نتیجه نرسید، زیرا توسعه رادار نیز در دست اجرا بود. این پروژه درنهایت لغو شد، بااین‌حال، منجر به برخی یافته های جالب شد و اسکینر حتی قادر به آموزش کبوترها برای بازی پینگ‌پنگ بود .
این هم یک کلیپ کوتاه از بازی کردن پینگ پنگ کبوتر ها
خدمات او به روانشناسی
اسکینر نویسنده پرکاری بود و نزدیک به ۲۰۰ مقاله و بیش از ۲۰ کتاب منتشر کرد. در یک نظرسنجی از روانشناسان در سال ۲۰۰۲، او به‌عنوان تأثیرگذارترین روانشناس قرن بیستم شناخته شد. اگرچه رفتارگرایی دیگر یک مکتب فکری غالب نیست، ولی کار او در زمینه شرطی سازی کنشگر امروزه همچنان زنده باقی مانده است. متخصصان بهداشت روان معمولاً هنگام کار با مراجع از تکنیک‌های شرطی‌سازی کنشگر استفاده می‌کنند، معلمان اغلب از تقویت برای شکل‌دهی رفتار در کلاس استفاده می کنند و مربیان حیوانات برای آموزش سگ‌ها و حیوانات دیگر به این تکنیک‌ها بسیار متکی هستند. میراث قابل توجه اسکینر، هم در روانشناسی و هم در زمینه های بی‌شماری از فلسفه تا تعلیم وتربیت، نشانه‌های ماندگار به‌جا گذاشته است.
